Bos, bos en nog eens bos

In een vliegtuigje a la flying doctors vertrek ik met Jan naar de bossen in (zo noemt men hier de Jungle). We gaan met 11 man/ vrouw naar Palumeu, een plaatsje ten zuiden van Paramaribo, richting de grens van Brazilië.
Het vliegen is voor mij een avontuur, ik vind het super en zou graag zelf mijn vliegbrevet halen. Maar dat is vreselijk duur en dan kies ik toch voor andere dingen.
Wat we zien is bos, bos bos. 90% van Suriname is niet ontgonnen terrein. We vliegen over de bauxietmijnen en zien ook plaatsen waar er naar goud wordt gezocht. Wat ook heel goed zichtbaar is, rond deze goudmijnen, zijn de vervuilde wateren. Hier gebruikt men kwik en cyanide om goud van het erts te scheiden. Op heel veel plaatsen worden dan ook vervuiling aangetroffen, in de Suriname rivier en de Commewijne rivier zijn er hoge concentraties van kwik en bij de mensen die in de buurt van de vervuiling wonen zijn er echt veel te hoge concentraties. Het is niet zo dat het land dit probleem niet onderkent maar het naar de oppervlakte brengen van goud lijkt belangrijker. Wat de gevolgen over enkele jaren zullen zijn?

We landen, ruim een uur later op de" kort gemaaide" landingsbaan met hobbels en bobbels. Het is stralend weer, zeer warm zelfs en een hutje met rieten dak aan de rechterzijde is onze aankomsthal. Aan de linkerzijde zitten de mensen in een zelfde hutje, de vertrekhal dus. Vertrekhut is een beter woord ;-)
Binnen het gebouw waar we ook eten en relaxen krijgen we uitleg over het programma en worden onze verblijven toegewezen. Een houten huisje op palen, echt hartstikke leuk en het uitzicht is fantastisch! We kijken uit op de Suriname rivier, de bossen en om ons heen horen we krekels, vogels en weet ik veel wat voor geluiden. Geen enkel geluid wat je doet denken aan de moderne tijd. Zalig.
We verblijven met 9 anderen waarvan 4 stellen en 1 single man. Julius onze iets wat vrouwelijke reisleider zorgt er zelfs voor dat we een rondje maken waarin we onszelf voorstellen, ook ons beroep en waarom we hebben gekozen voor Palumeu? Nou omdat Kasi Kasima vol zat leek dit ons het beste alternatief. Of ben ik nu iets te direct;-). Aan zijn gezicht te zien wel. Het doet wat schools aan maar toch leuk om te weten dat we in een groep zijn beland met twee biologen plus vrouwen, 2 tukkers, Jo from Dublin, en 2 uit de omgeving waar ik vroeger woonde.
De biologen zijn vogelaars en 1 van hen wil weten of er zeker iemand meegaat die ECHT kennis heeft van vogels?! Deze Duits aandoende, dikke vogelaar, gekleed in heuse jungle kleding kijkt hierbij iet wat hooghartig en dwingend naar onze begeleider Julius. Hij wil geen gewone gids maar een echte.........................