En daar is hij, onze grote Bram

Kijk die kilo's krijg ik in een paar uur er niet meer af maar aan mijn grijze haren kan ik zeker nog wat doen. Dus sta ik mijn haren te kleuren nadat ik wat boodschapjes heb gehaald. Ik heb een taxi kunnen regelen, mijn buurmeisje die de guesthouse hiernaast runt en zo wat bij kan verdienen.

Voor de tweede keer gebeurt het dat ik zijn komst niet zie aankomen. Eerst ben ik aan het turen of ik hem zie komen maar op het moment dat ik berichtjes aan het sturen ben naar mijn vriendin hoor ik achter mij zijn stem. Toen ik hem ophaalde van Nepal gebeurde precies het zelfde. Dag met de romantische gedachte van het naar de man hollen en hem om zijn hals vliegen...........
Hij ziet er goed onzen Bram, slanker en oogt zeker niet kapot na de lange reis. En lekker zoenen, mmmm. Toch lijkt het alsof hij niet lang is weggeweest, 7 maanden haast, dat wel maar door de komst van het internet (skype) heb je zoveel contact zodat het net lijkt of je elkaar pas nog hebt gezien.
Het duurt een paar minuten en de opmerking van mijn dikker worden is er. "Aardig vet geworden Sneeuwsenderske, is het niet". Ja, heeft ook voordelen. Cup E bijvoorbeeld ;-)
Thuis genieten we van de wijn en als ik hem even later verrukt hoor grommen dan maken die kilo's ook niet meer zoveel uit. De liefde van deze man gaat immers ook door de ...............en nog zoveel meer.
Op dit moment zit hij een hele zak drop weg te werken. Bij Jan is het nooit 1, stopt er 4 of 5 in zijn mond en stopt niet. Op is op. Een half jaar geen drop is ellendig;-) Zo kocht ik laatst zure matjes, op is op, maar ze zijn zo lekker.
Glenn is met vrienden en nog altijd vriendin Joan naar het Ananistrand. Blijven daar overnachten in de hangmat. We konden mee maar wij gaan maandag de jungle in dus we zijn nu de bewakers van het huis hier. Oma is alleen en met de sieraden van Doré hier is het gewoon zorgen dat er niets gebeurt.
Hoe ik het ga aanpakken als er wat gebeurt? Gewoon Jan naar voren schuiven.