Jehova, dolfijnen en een bijzondere taxichauffeur - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van hanneke brakel - WaarBenJij.nu Jehova, dolfijnen en een bijzondere taxichauffeur - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van hanneke brakel - WaarBenJij.nu

Jehova, dolfijnen en een bijzondere taxichauffeur

Door: Hanneke

Blijf op de hoogte en volg hanneke

25 Oktober 2012 | Suriname, Paramaribo

Ik heb mij, als toerist, ingeschreven voor een heuse dolfijnentour en een bezoek aan Commewijne.
Ik zou kunnen fietsen naar Leonsberg maar aangezien het hier niet aan te raden is om in het donker terug te fietsen pak ik de taxi. Kosten in euro's: 4.
Ik wordt opgehaald door één van de chauffeurs van Tourarica. Een taxibedrijf waar wordt gewerkt met vaste tarieven en dat is goed want als toerist, blanke (die dus euro's heeft) vliegen de prijzen omhoog. De chauffeur rijdt met zijn eigen wagen en het is aan hem hoeveel hij werkt, niet werken, geen inkomen. Alles wat hij verdient mag hij houden. De meeste werken 7 dagen in de week, overdag of in de nacht. Gisteren was er een jongen die alleen maar nachten draait. Waarom: geen file, geen hitte. Op de vraag of hij een relatie had moest hij lachen. Nee single en dat scheelt een hoop want anders heb je gemopper thuis. Bij single moet je gewoon aan swingen denken;-)
Deze chauffeur is anders, zit in een soort open gesprekshouding wat kan dankzij de automaat (schakelen kent men hier niet). al gauw begrijp ik waarom!
"Gelooft u in god?".............mijn "god" hoe leg ik quantum fysica uit???"
Ik geloof in energie en de wet van aantrekken en verstoten, zeg ik. Hij laat het er niet bij zitten, vertelt over zijn geloof, ja hij is Jehovagetuige en hij heeft zijn bezoeken aan de deur ingeruild voor gesprekken in zijn taxi. Zijn god belooft het eeuwige leven en wie hem eert zal eeuwig leven. Voor de mensen die hem niet eren wacht de dood. Een discriminerende god dus. Maar goed ik zit in de taxi met een man die het eeuwige leven heeft, zijn kalenderleeftijd zegt niets. Hij heeft natuurlijk een kaartje op zak waarin staat dat hij geen bloedtransfusie wil. is zijn recht. Hij mag wel plasma krijgen. Dat plasma uit bloed komt is bijzaak. Dat je rode bloedlichaampjes nodig hebt voor de nodige zuurstof ook, want zijn god zal voor hem zorgen.
Mooi, ik ben blij dat ik op Leonsberg ben. Wens hem veel geluk met zijn eeuwige leven en stap de steiger op. Daar wacht Simone, de touroperator. Heel enthousiast vertelt zij hoe het tochtje zal gaan lopen. Ze is lief naar iedereen en éénmaal op het water en met een borboe-cola in de hand is het wachten op de dolfijnen.
Het lukt mij niet om ze op de foto te zetten maar we zien er veel. Kleine dolfijnen met een roze buik. Het is heerlijk op het water en mooi om te zien hoe de Suriname rivier en de Commewijne rivier samen komen. Ze staan in open verbinding met de Atlantische oceaan en hebben dus eb en vloed. Het water is brak en vol vis. Ik ontmoet Lucio van Baumgarden, man van 60 blijkt, die met zijn dochter en kleinkinderen mee is gekomen. Een knappe man om te zien, net ge- re-migreerd. Man uit de IT, terug naar zijn roots en hij is één van vele.
Op Commewijne krijgen we lekkere hapjes. Dit dorpje is één van de vele dorpjes aan de rivier en zij leven van de vis. Schoon drinkwater is er niet, zij kopen dit of gebruiken water uit de rivier, brrrr. Het dorpje stelt niet veel voor maar de zonsondergang is prachtig!
Terug op de boot krijgen we een heuse disco en een wijntje, Je hoort mij niet, ik geniet.
Terug deel ik de taxi met Lucio en zijn familie. Rash taxi een begrip dames en heren. Korting? nee maar zijn rit is te leuk voor woorden.
Dames en heren kijkt u hier links want daar woont de president, aan uw rechterzijde de ambassade van, hier eet u de lekkerste Saoto-soep, hier kunt u logeren, belt u nummer ........Kompleet met menukaarten die door de taxi gaan, fotoboeken etc. Ik lach me rot.
Aangekomen bij mijn adres heeft de man niet terug van mijn 100 SRD en zo betaalt Lucio dus ook mijn reis. Ik wissel mijn Surinaamse nummer met hem uit en beloof hem een drankje want ik vind dat dit niet hoeft.
Hij is een Surinamer die heel bang is om iets op te lopen hier. hij wil geen relatie meer, heeft het goed zo met zijn vrienden. Er is hier veel verborgen Aids, en ik geloof hem meteen. Een veilige Surinamer dus, één waar je mee kunt praten zonder dat het woord neuken in zinnen valt. hij gaat genieten van zijn pensioen (60 ja) en dat kan hier in Suriname als je pensioen in euro's is. Dan heb je het heel goed.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

hanneke

In oktober is het zover, ik reis af naar Paramaribo, Suriname om als anesthesie verpleegkundige mee te kijken in het AZP.

Actief sinds 08 April 2012
Verslag gelezen: 448
Totaal aantal bezoekers 47232

Voorgaande reizen:

02 Oktober 2012 - 14 November 2012

Mijn eerste reis

Landen bezocht: