een familie feestje

Ik was mijn toestel vergeten en dat is jammer want een verjaardag van Omi wordt hier uitgebreid gevierd.
Gisteren om 18u vertrokken wij naar een schoonzus van Oma (Omi).
Niet mijn Oma, maar moeder Uiterloo wil dat ik haar oma noem. Het is jaren geleden dat ik oma kon zeggen en ik doe het dan ook graag. Ik mis die van mij nog elke dag en het opschuiven van generaties heeft het negatieve effect dat je op mijn leeftijd geen oma meer hebt.
Maar goed, ik heb een Surinaamse oma erbij en haar schoonzus werd 81 jaar. Oma Uiterloo is Surinaams, haar schoonzus is Javaans en haar familie is groot, heel groot. Een verjaardag staat in het teken van eten en samen zijn. Een dochter, Ann is over komen vliegen uit Nederland voor het kleine bedrag van 40E. Haar zoon is Purser bij de KLM en zo kan zij even heen en weer met grote blijdschap van moeders.
Ik denk dat er zeker 40 mensen waren en we kregen allemaal een voorgerecht, hoofdgerecht en tot 3x toe een cake al dan niet verzopen in de drank. Ik heb wel bloemen gekocht voor Omi omdat ik toch zo maar mee mag gaan naar deze happening. Zelf vind ik het ook heerlijk om lekkere dingen te maken en haal dan vaak teveel in huis.Het is een beetje een traditie geworden en komt voort uit de tijd dat we familie overkregen uit andere delen van Nederland.
Hier werd Omi bezongen door tal van kleinkinderen rondom de (eerste) taart. Prachtig om te zien en die traditie moesten we maar eens overnemen.
Omi heeft een huis achter het huis van haar zoon en zo zorgt de familie voor elkaar. Een familie hier is vaak een mix van allerlei culturen. Zo zijn er de Javanen met de Surinamers, sommige Creools, sommige marron. Nederlands bloed stroomt er ook ergens. Heel divers. Het is ook geen wonder dat de verschillende culturen hier in vrede met elkaar leven. De familie bestaat uit een mix hiervan. Het enige volk waar men over klaagt zijn de chinezen en de talrijke winkels van hen. Is allemaal niks maar ondertussen lekker shoppen daar. Zoiets als de LIDL bij ons, is allemaal niks maar toch heerlijk goedkoop.
Ik heb genoten, zag bekende waar ik weer op visite mag en een aardige klets mee heb (Derek en Jenny). Het is trouwens niet zo dat Surinamers meteen een gesprek met je beginnen. Ze wachten af, op een aantal na. Kijken de kat uit de boom. Het leren van Surinaams is ook wel handig want rebbelen kunnen ze en langzaam aan vang je steeds meer op.

Gisteren was er de start van een festival hier. Veel live muziek en uitgaan. Toch was het rustig want de maand van de Surinamer duurt langer dan zijn salaris!!! Volgende week is het weer druk.

Mijn ouders zijn druk in de weer met mijn huishouden. Kreeg een foto van de kids waarin oma lag te knikkebollen op de bank en van mijn tuin waar geen herfstblad meer te bekennen valt. Dan kun je alleen maar gelukkig zijn met zulke ouders en de mogelijkheid van het reizen naar hier. Winterdip? No way, hier is het ok, thuis is het ok, ik zeg olé!