Chillen aan de waterkant

Vandaag zouden we naar een strandje gaan, Overbridge maar er is besloten dat we richting het stuwmeer rijden en daarna terugrijden naar Brokopondo. Het is een tocht van bijna 2 uur en onderweg hale we eten. Nasi met kip en dat voor 12,50 SRD. Omgerekend is dat 3 euro. Een hele maaltijd.
Het landschap veranderd van Savanne naar oerwoud. Aan de Suriname rivier zijn er resort's maar Brokopondo is een klein plaatsje waar met name de Creolen wonen. Een hele donkere populatie waar Glenn wit bij is en ik ben na wat dagen al bruiner dan mijn huisbaas aan het worden.
Er is een strandje met hutjes met een rieten dak.Hhier kun je je hangmat inhangen en er wordt een tafel voor je geplaatst. We zijn met zijn vijven, Glenn en zijn vrouw waar het bijna uit mee is en Brian met zijn lieve meisje maar niet voor vast. Het zand is niet om op te lopen zo heet dat het is en ik trek dan ook een spurtje. GVD, GVD snel naar het water rennen. Het water is bruin van kleur maar helder en er is een lijn gespannen a la E3-strand. Die lijn zorgt ervoor dat je niet verder in het water gaat. er is veel stroming en er zijn Piranha's. Veel zal er niet gebeuren maar mocht een vrouw zo in haar periode zitten dan is zwemmen uit den boze. Een voordeel van baarmoederloos zijn en de ongemakken van opvliegers vallen hier in het niet. Ik kan elke dag van het jaar dat water in.
Het water is warm, maar ook weer koel genoeg om af te koelen. Je gaat letterlijk baden in de rivier. A an de overkant is oerwoud. Ergens staat een gettoblaster luide rasta muziek te draaienen je ziet gezinnen al babbelend in het water zitten.

Het is echt weer een geweldige dag. Morgen ga ik voor het eerst werken en ik neem mij dan ook voor om niet teveel te werken want het genieten is zo fantastisch. Ik had dit niet durven dromen.
Op de terugweg ontketen ik een ruzie. Ik vroeg aan Glenn of ik ergens een wijntje mocht halen. Bijna thuis vergaten we het en toen ik vroeg of het nog kon reedt joan, zijn vriendin door naar een winkel in de stad. Glenn wilde eruit maar ze vond dat hij mee moest. Boem, want sport begon zo, voetbal ja. Als vrouw van een voetbal liefhebber begreep ik dat maar Joan stond erop om beide voor mij te zorgen. We reden 4 winkels voorbij waar ik het rode vocht zag staan en niet eens meer trek had om deze dure wijn ( zure wijn) te kopen. Laat zitten dacht ik maar het kwam Joan goed uit om maar eens flink te mopperen en al haar onvrede te spuien. Ik kan mopperen hoor en hard praten maar een pieptoon in mijn oor kon ik niet meer onderdrukken. Koffie dacht ik, en dat heb ik thuis jongens dus gassen en bijleggen. Hilarisch haast want onder deze haast uit relatie had ik ongewild een bommetje geplaatst.
Ik ga over op water en brood en morgen op de Surinaams manier gasgeven in het AZP.
Taxi is geregeld, om half zeven staat hij voor de deur. Voor het luttele bedrag van 13 SRD (is delen door 4) sta ik voor de deur van mijn nieuwe baan voor 4 weken.